هدف از این تحقیق بررسی رسانه ی مدرن و پژوهش های انجام شده در رابطه با آن با فرمت docx در قالب 17 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

مقدمه

2 – 1 - روایت‌های ایرانی از مسئله

 2 – 1 – 1 - روایت اول: رسانه مدرن، هویت قومی را تقویت می‌کند

 2 – 1 – 2 - روایت دوم: رسانه مدرن، هویت قومی را تضعیف می‌کند

2 – 2 - روایت‌های غیر ایرانی از مسئله

 2 – 2 – 1 - روایت اول: رسانه مدرن، هویت قومی را تقویت می‌کند

 2 – 2 – 2 - روایت دوم: رسانه مدرن، هویت‌های دیاسپوریک را شکل می‌دهد

 2 – 2 – 3 - روایت سوم: رسانه مدرن، هویت‌های پنهان همزیست طلب ایجاد می‌کند

منابع

رسانه مدرن و رشد ارتباطات جمعی، باعث می­شود که گروه­های قومی به ابزارهایی که در گذشته برای بازنمایی هویت خود، از آن محروم بوده‌اند، دست پیدا کنند. این امر منجر به رشد هویت خواهی قومی خواهد شد. دیدگاه فوق، چکیده روایت اول می‌باشد؛ روایت کسانی که با یک نگاه جامعه شناختی، رشد رسانه‌های جمعی مدرن را عاملی برای رشد هویت خواهی قومی در ایران می‌دانند.  رحمت اللهی(1384)، بر این باور است که جهانی شدن و ظهور تکنولوژی‌های نوین ارتباطی، تضعیف قدرت ملی را در پی داشته است. این امر به تقویت مطالبات هویت طلبانه قومی در کشورهای چند قومی از جمله ایران منجر شده است که در صورت عدم پاسخ منطقی، این مسئله می‌تواند به مثابه اهرمی علیه دولت‌های مرکزی عمل کند. در همین راستا، عیوضی (1380)، معتقد است که جهانی شدن ارتباطات و فرهنگ سبب شده است که دو گروه مسلط و طرد شده اجتماعی شکل بگیرد. گروه‌های قومی در ایران، با استفاده از فناوری‌های جدید که امکان استفاده از آن برای عموم هرچه بیشتر فراهم شده است، به اقدامات تلافی جویانه در مقابل امواج جهانی شدن اقدام نموده و از همین ابزارها در جهت تقویت، تحکیم و ترویج هویت خود استفاده نمایند. گودرزی (1385) در بحث از ارتباط میان هویت کردی و رسانه‌های کرد زبان، این فرضیه که رسانه مدرن، هویت خواهی قومی را در پی دارد، تایید می‌نماید.

یافته‌های تحقیق وی نشانگر آن است که کانال‌های ماهواره‌ای کردی با برجسته کردن نمادهای هویتی کردها همچون پرچم کردستان، زبان کردی، رقص و... به تقویت هویت کردها و شکل­گیری هویت کردی یکپارچه کمک نموده است. در همین زمینه، سحابی و آقاپوربیگی(1389)، در تحلیل خویش از جهانی شدن فرهنگی و هویت قومی کردها در ایران (نمونه: شهرستان بوکان)، معتقد است که گرایش بالا به جهانی شدن فرهنگی در تضاد با رشد هویت قومی نمی‌باشد. معیدفر و شهلی بر (1386) در تحلیل خویش از هویت قومی بلوچ‌های ایران در فضای جدید رسانه‌ای، معتقدند که مصرف رسانه‌ای بلوچ‌های ایران نوعی سیاست فرهنگی محلی را تشکیل می‌دهد که از یک جهت، برخی از مؤلفه‌های سنتی هویت بلوچی را دچار چالش نموده و زمینه ساز نهادینه کردن مؤلفه‌های جدیدی در این هویت شده است و از جهتی دیگر، با برجسته ساختن هویت قومی سنتی، تضعیف مؤلفه‌های هویت اسلامی و شیوع عناصر فرهنگی شبه قاره هند، هویت ملی ایرانی را بحران زده کرده است.