خرید و دانلود فصل دوم پایان نامه وضع عمومی ایران در قرن هفتم و هشتم در رشته ادبیات با فرمت docx در قالب 10 صفحه ورد بصورت کامل و جامع با قابلیت ویرایش

قرن هفتم، عصر سعدی یکی از پرحادثه ترین حیات اجتماعی و سیاسی ایران به شمار می آید، دوره ی که با حمله ی مغول در سال 616 هجری و انقراض دولت خوارزمشاهی آغاز گردید، عصری پر آشوب و رنج آور برای جهان اسلام به ویژه برای کشور ایران به حساب می آید. ذبیح الله صفا می نویسد: «در این دوران پرآشوب و پرماجرا ویرانکاران مغول و تاتار و دیگر زردپوستان وحشی و یا نیم وحشی آسیای مرکزی تاخت و تازهای پیاپی بلاخیز در ایران کردند و قسمت بزرگی از فلات پهناور ایران را در هم کوفتند و بسیاری از بلاد را چنان ویران ساختند که دیگر نامی از آنها در صحایف باقی نماند، کشتارهای بی امان و قتل عام های پی در پی، شکنجه ها و آزارها، ساختن مناره ها از سرهای آدمیان، بر پا داشتن دیوارها از صف های اسرا همراه آجر و گچ، سر بریدن، مثله کردن، تجاوز به نوامیس مردمِ بی دفاع، دزدی، غارت، ترویج انواع مفاسد و معایب، دروغ و تزویر، مخالفت با شرع و اخلاق انسانيّت، و نظایر این فجایع سر لوحه ی بسیاری از اعمال و افعال و حوادثی است که در این دوره ی طولانی نزدیک به دو قرن رخ داد»

فهرست مطالب
وضع عمومی ایران در قرن هفتم و هشتم 13
2-2-1 بررسی اوضاع تاریخی – سیاسی و فرهنگی در عصر سعدی 13
2-2-2 وضع مراکز ادبی ایران در عصر مغول 17
2-2-3 وضع نظم و نثر در عهد مغول 18
2-2-4 نظم فارسی
2-2-5 نثر فارسی 
منابع